ဖုန္းအသံုးျပဳရာကေနျပီးေတာ့ တစ္ရြာလံုးကပ္ေရာဂါဆိုးၾကံဳေတြ

ဖုန္းအသံုးျပဳရာကေနျပီးေတာ့ တစ္ရြာလံုးကပ္ေရာဂါဆိုးၾကံဳေတြ ့...

” ဟဲ့ .. ကမ .. နင္ၾကားၿပီးၿပီလား ”

” ဘာတုန္း ”

” ဒို႔ ရြာထိပ္က .. ကိုဗလ ဆံုးၿပီတဲ့ ”

” ဟယ္ .. အေကာင္းႀကီးကေန ဘာျဖစ္လို႔လား ”

” မေန႔ညက ခ်မ္းခ်မ္းေအးေအးနဲ႔ မွန္ေ႐ွ႕မွာ အက်ီခြၽတ္ၿပီး ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ေနရင္းကေန ႐ုတ္တရက္ ေလျဖတ္ၿပီး အသက္ပါထြက္သြားတာတဲ့ ”

” အယ္ .. ႏွေျမာစရာ ..”

အဲဒါက်ဳပ္တို႔ရြာ .. တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အဲဒီဘာမွန္းမသိတဲ့ ေရာဂါေၾကာင့္ က်ဳပ္တု႔ိရြာႀကီးဟာ
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ကပ္ဆိုက္လာတယ္ .. ၿမိဳ႕က အတတ္ပညာ႐ွင္ေတြလာၿပီး ေရာဂါပိုး ႐ွာၾကည့္ေတာ့လည္း ႐ွာမေတြ႕တဲ့အျပင္ ေရာဂါပိုးကူးစက္ခံရသြားတာေတြလည္း႐ွိတယ္

” ဟဲ့ .. ဟဲ့ လုပ္ၾကပါအံုး ခလိန္းပါးစပ္ရြဲ ့သြားၿပီ ”

ကြီး တို႔ မြီး တို႔ .. ကယ္ၾကပါအံုး ဒီမွာ ခလိန္း ပါးစပ္ရြဲ႔သြားၿပီ ”

အသံၾကားလို႔ ေျပးၾကည့္ေတာ့ လူေတြအံုေနၾကၿပီ ဘယ္သူမွ အနားမကပ္ရဲၾကဘူး
ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံရမွာ စိုးတာကိုး သူတို႔ေျပာတဲ့ ခလိန္း ကလည္း ပါးစပ္သာရြဲ႔ေနတာ လက္ထဲက ဖုန္း နဲ႔ ဓာတ္ပံု ႐ိုက္ေကာင္းတုန္း အံုၾကည့္ေနတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြကလည္း ထင္ေၾကး အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးၾကတယ္

” ဟယ္ .. ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ သနားစရာဟယ္ ”

” ဘာလိုျဖစ္တာတဲ့လည္း ”  မသိပါဘူးေတာ္ .. အဲလိုဖုန္းတစ္လံုးနဲ႔ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ရင္းကေန ပါးစပ္ရြဲ႔သြားတာတဲ့ ”

” ျဖစ္မွာပဲေလ.. တေန႔တေန႔ နခမ္းဆူလိုက္ ပါးေဖာင္းလိုက္နဲ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္ေနတာကိုး ”

အဲဒီလိုနဲ႔ အေျခေနေတြဟာ တေန႔ထက္တေန႔ ပိုဆိုးရြားလာတာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးမွာ က်ဳပ္တို႔ရြာႀကီးကို အစိုးရက တားျမစ္နယ္ေျမအျဖစ္သတ္မွတ္လိုက္တယ္ စားေသာက္ကုန္ကလြဲလို႔ အဓိက
ကုန္ျဖစ္တဲ့ ဖုန္းေဘကို ျဖတ္ေတာက္လိုက္တယ္ ဒါေပမယ့္လည္း ေမွာင္ခိုသြင္းတဲ့လူေတြကေတာ့
႐ွိေသးတယ္ .. အစိုးရ ကလည္း ဒါေတြကို သိေတာ့ ရြာပတ္ပတ္လည္ကို အုတ္တံတိုင္း အျမင့္ႀကီးေတြ ခတ္ပစ္လိုက္တယ္ ဝင္ေပါက္ထြက္ေပါက္ကို တစ္ခုတည္းထားတယ္ ဂိတ္ေပါက္မွာလည္း စစ္သားေတြ အလွည့္က်ေစာင့္ၿပီး ထြက္ေျပးတဲ့ လူမွန္သမွ် ပစ္မိန္႔ ေပးထားတယ္ ရြာထဲမွာလည္း ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ ဖုန္းေဘျပတ္ေတာက္ၿပီး လမ္းေပၚမွာ ဂေယာင္ေျခာက္ျခားနဲ႔ ထြက္ေျပးေနတဲ့ လူေတြလည္း႐ွိေသးတယ္ ..

” ေပး ေပး မေပးေပး ေပး ငါ့ ဖုန္းေဘ ျပန္ေပး.. တူနယ္တဲ့နယ္ ေျပာင္ ”

” ဟဲ့ကေလးေတြ အိမ္ထဲဝင္စမ္း .. ဟိုမွာ အ႐ူးေတြ႕လား နင္တို႔ကို ဖမ္းသြားလိမ့္မယ္ ”

” ဟုတ္ကဲ့ .. ေမေမ ”

အဲဒီလို သြက္သြက္ခါ႐ူးေနတဲ့ အ႐ူးေတြလည္း႐ွိသလို ဓျမ ေတြရဲ႕ရန္ကိုလည္း ေၾကာက္ရတယ္

” ဟိတ္ .. ဆယ္လီမ ရပ္စမ္း ”

” စင္ .. စမီး ဆယ္လီမ ဟုတ္ပါဘူး ”

” ဘာမဟုတ္ဘူးလည္း ..နင့္ပို႔စ္ေတြ ငါအကုန္ျမင္တယ္ .. နင့္မွာ ဖုန္းေဘ ႐ွိတယ္မလား ေျပာ ”

” ၁၁၅၂က်ပ္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္စင္ ”

” အာ့ဆို ငါ့ဖုန္းထဲ ၁ေထာင္ လြဲလိုက္စမ္း ''

” မလုပ္ပါနဲ႔စင္.. လူကိုသတ္ရင္ သတ္သြားပါ ဖုန္းေဘ ေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ ”

” ဟင္ ”

အဲလိုေတြဆိုေတာ့ .. တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ရြာထဲမွာလည္း လူေတြမ႐ွိၾကေတာ့ဘူး အိမ္ထဲမွာပဲ ေနၾကေတာ့တယ္ .. ။ ေရာဂါေၾကာင့္ ေသတဲ့ လူေတြကလည္း ေသေနသလို .. မႈခင္းေတြကလည္း ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ်ျဖစ္ေနေတာ့ သတင္းဖတ္တိုင္း စိတ္မေကာင္းစရာေတြပဲ ျမင္ေနရတယ္ ပိုကီမြန္ ဖမ္းရာမွ ေမာင္ေမာင္ေဇဆိုသူအား လမ္းႀကိတ္စက္တိုက္၍ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ေပါင္အရင္းမွျပတ္

''ဟယ္ .. အ႐ွိန္ျပင္းလို႔ေနမွာ''

ဖုန္းေဘ ၿခိမ္းေျခာက္ေတာင္းခံမႈေၾကာင့္ ရာဇဝတ္သား ေမာင္ရာဟု အား အလုပ္ၾကမ္းႏွင့္ ေထာင္ဒဏ္ ၇ႏွစ္

''ေကာင္းတယ္ .. နည္းေတာင္နည္းေသးတယ္''

ေမာင္ေဇယ်ာဆိုေသာ TU ေက်ာင္းသားတစ္ဦး စာေပမ်ားတြင္ အဆိပ္ထည့္၍ ေသေၾကာင္းၾကံစည္မႈ

''ဟင္ .. ဘယ္လိုႀကီးတုန္း''

''ဖုန္းေဘမ်ား မဆပ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္စ ဆိုသူ ထြက္ေျပးတိမ္းေ႐ွာင္ေန''

(ဇာတ္ကားေတြ မတရားေဒါင္းတာကိုး)

စသျဖင့္ အဲဒီလို သတင္း ေတြကလည္း ေန႔တိုင္းဆိုသလို ဖတ္ေနရတယ္ .. က်ဳပ္ကေတာ့ အိမ္ထဲမွာပဲ အဲဒီလိုသတင္းေတြဖတ္ၿပီး ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံေနရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ေပါ့ ေရာဂါပိုး ကူးစက္ခံရၿပီးေနာက္ပိုင္း အကုန္အက်ေတြမ်ားလာတယ္ .. ဖုန္းေဘမ႐ွိရင္ အေမာေဖာက္လာတယ္ .. ႏႈတ္ခမ္းေတြျပာလာတယ္ ေခါင္းေတြမူးလာတယ္ .. အေျခေနက ၾကာေလ ဆိုးေလျဖစ္လာလို႔ က်ဳပ္ကို အိမ္ကလက္ေလွ်ာ့ ထားရတဲ့ အေျခေနကို ေရာက္ေနၿပီ .. ဖုန္းေဘ လည္း မထည့္ေပးၾကေတာ့ဘူး
အခု က်ဳပ္ဒီ စာ ကို ေရးေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ဖုန္းေဘ ၂၈က်ပ္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္ .. ေခ်းစရာလည္း
မ႐ွိေတာ့တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီစာဟာ က်ဳပ္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစာလည္း ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္ .. အဲဒါေၾကာင့္
ဒီစာကို ဖတ္ၿပီးသြားတဲ့အခါမွာက်ဳပ္တို ႔ရြာ အေျခအေနကို အမ်ားသူငွါ သိေအာင္ ေျပာျပေပးၾကပါ .. ျဖန္႔ေဝၾကပါ .. ေရာဂါပိုးကူးစက္ မခံရေအာင္လည္း ဂ႐ုတစိုက္ ေနၾကပါလို႔ အၾကံျပဳရင္း ..

ဖိုးသူေတာ္ (www.phothutaw.com)
Credit: စိန္ေသာင္း(Face Book)